Zabieg kastracji to rutynowo wykonywany zabieg chirurgiczny, który w prawidłowych warunkach stanowi minimalne ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym.

Choroby nowotworowe wraz z wydłużaniem się życia naszych zwierząt domowych zdarzają się coraz częściej. Podobnie jak w przypadku ludzi przybierają wymiar chorób cywilizacyjnych. Na częstotliwość ich występowania, poza naturalnym procesem starzenia się organizmu, mają wpływ czynniki środowiskowe i genetyczne (inaczej mówiąc rasowe predyspozycje). Przykładowo szacuje się, że wśród pewnych ras psów, np. Berneńskich psów pasterskich czy Rottweilerów ryzyko śmierci z powodu choroby nowotworowej wynosi 50%.

Postępowanie z psem chorym na nowotwór nie jest zawsze takie samo, a sposób leczenia zależy od typu nowotworu. Dlatego stałym elementem diagnostyki, z jakim Państwo się zetkniecie u nas w klinice będzie pobieranie próbek do badań cytologicznych i histologicznych – wykonujemy różne rodzaje biopsji lub pobieramy fragment bądź cały guzek do badania.  Ze względu na możliwość progresji zmian łagodnych w złośliwe zwykle nie zalecamy aby widoczny guz nowotworowy obserwować „czy rośnie” – właśnie moment wzrostu guza zwykle związany jest ze zmianą stopnia złośliwości. Staramy się ustalić diagnozę jak najwcześniej jest to możliwe i wdrożyć odpowiednie postępowanie. W zależności od typu nowotworu i jego stadium leczeniem zwykle jest chirurgiczne usunięcie guza, chemioterapia nowotworowa, radioterapia lub ich odpowiednia kombinacja dobierana zawsze w oparciu o stan kliniczny pacjenta, rodzaj choroby nowotworowej i oczekiwania właściciela pupila.

Prosimy nie bagatelizować u swoich psów i kotów takich objawów jak chudnięcie, przewlekłe wymioty, biegunki, apatia czy pojawienie się deformacji czy guzka na powierzchni ciała. Lepiej się zgłosić do lekarza jak najwcześniej, wtedy istnieje największa szansa na skuteczne leczenie.

Opieka nad psem/kotem przed i po zabiegu operacyjnym

1.  Przed każdym rutynowym zabiegiem zalecana jest wizyta w gabinecie lekarskim w celu oceny stanu zwierzęcia i pobrania krwi do badań laboratoryjnych (morfologia + podstawowe parametry biochemiczne). Na podstawie badania klinicznego i wyników badania krwi zostanie podjęta decyzja o wykonaniu zabiegu, lub jeśli wyniki badań nie są zadowalające, operacja może być przełożona na późniejszy termin.
2.  W przypadku sterylizacji suk najlepiej wykonać ją ok. 2 miesiące po cieczce, a najpóźniej na 1 miesiąc przed kolejną cieczką. Kotek nie sterylizujemy w czasie trwania rui. W przypadku kotek zabieg wykonujemy kilka tygodni po zahamowaniu rui lub w okresie spokoju hormonalnego.
3. Przed zabiegiem należy poddać zwierzę 12-godzinnej głodówce. Pozostawiamy stały dostęp do wody.
4.  Należy poinformować lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych przez zwierzę.

1. Gdy zwierzę jest już obudzone po operacji, informujemy telefonicznie właściciela o możliwości odbioru go ze szpitala.
2.  Właściciel otrzymuje na piśmie indywidualne zalecenia co do postępowania pooperacyjnego.
3. Zwierzę w domu należy pozostawić w cichym, ciepłym i spokojnym miejscu. Nie należy karmić go w dniu zabiegu. Woda do picia w małych porcjach może być podawana  już po kilku godzinach.
4. Nie należy podawać zwierzęciu żadnych leków nie zaleconych uprzednio przez lekarza, zwłaszcza środków przeciwbólowych przeznaczonych dla ludzi. Zwierzę otrzymuje po zabiegu leki przeciwbólowe, których działanie utrzymuje się ok. 24 h.
5. Należy chronić ranę przed lizaniem przez zwierzę poprzez zastosowanie kołnierza ochronnego lub kaftanika pooperacyjnego ( dostępne w klinice).
6. Nie należy kąpać zwierzęcia przez minimum tydzień od zabiegu.
7. Zdjęcie szwów, jeśli chirurg nie zaleci inaczej, wykonuje się zwykle 10 dnia po zabiegu.

Ciąża u suk trwa 56-74 dni. Średnio przyjmuje się 63 dni.

Diagnostyka ciąży:

1. Badanie palpacyjne jamy brzusznej

•  możliwe ok 3-4 tyg. po pokryciu – wtedy wyczuwalne jest stadium ampuł, od 7 tyg. powinny być wyczuwalne szczenięta

2.  Badanie rentgenowskie

•  szkielety płodów stają się widoczne dopiero po 45 dniu ciąży. Pozwala na określenie ilości płodów

3.  Badanie ultrasonograficzne

•  obecność pęcherzy płodowych można stwierdzić najwcześniej ok. 16 – 20 dnia ciąży. Najlepiej wykonywać badanie od 3 tyg. ciąży

Objawy zwiastunowe porodu:

1. 2-3 dni przed porodem obserwuje się zmianę zachowania zwierzęcia- poszukiwanie ustronnego miejsca, nerwowość i przygotowanie gniazda
2. zwykle stwierdza się obecność mleka w gruczole mlekowym, ale nie jest to objaw wskazujący na bezpośrednią bliskość porodu
3. tuż przed porodem często dochodzi do obrzęku nabłonka pochwy i pojawienia się niewielkich ilości śluzowej wydzieliny
4. zwierzę odmawia przyjmowania pokarmów na 1-2 dni przed porodem
5. temp. ciała spada do 37 stopni Celsjusza na ok. 24 h przed porodem

Poród:

Poród u suk dzielimy na 3 fazy:

1 Faza porodu – relaksacja i rozwarcie szyjki macicy

Trwa od ok. 4 do 36 godzin. Suka wykazuje poddenerwowanie, drży, zieje, może wymiotować i/lub rozdrapywać posłanie. Widoczne mogą być w tym czasie pierwsze słabe skurcze macicy.

2 Faza porodu – wyparcie płodu

Faza ta charakteryzuje się obecnością silnych skurczy macicy i ściany jamy brzusznej oraz widocznym parciem. Pomiędzy kolejnymi skurczami suka wylizuje okolicę sromu. Wyparcie wszystkich płodów powinno trwać najdłużej 24 godziny.

3 Faza porodu – wydalenie łożysk

Szczenięta mogą rodzić się w błonach płodowych lub też połączone za pomocą sznura pępowinowego z łożyskiem, które wciąż znajduje się w drogach rodnych suki. W tym drugim wypadku łozysko zostanie wydalone oddzielnie, przed lub po narodzinach kolejnych szczeniąt.

Kiedy potrzebna jest pomoc lekarza weterynarii?

1. Od ostatniego krycia minęły już 72 dni a suka nie wykazuje oznak zbliżającego się porodu.
2. Od ponownego wzrostu temp. ciała minęły już 24 h a nie zostały urodzone wszystkie szczenięta.
3. Pierwsze szczenię zostało wyparte ponad 24 h wcześniej lub od urodzenia ostatniego szczenięcia minęło więcej niż 4 h.
4. Wzrosła temp. ciała suki, ale poród się jeszcze nie rozpoczął.
5. Suka wykazywała intensywne parcia tłoczni brzusznej przez ponad 30 minut, a szczenię nie zostało wyparte.
6. Jeszcze przed urodzeniem pierwszego szczenięcia odeszły wody płodowe, zanim zaczęły się parcia tłoczni brzusznej.
7. Jeszcze przed urodzeniem pierwszego szczenięcia obserwowano zielony wypływ z dróg rodnych.
8. Przed porodem pojawia się nieprawidłowy wypływ z pochwy  ( ropny, czysta krew lub cuchnący wypływ)
9. Dochodzi do zaburzeń stanu ogólnego matki (ciągłe stękanie, wygięty grzbiet, apatia, drżenia mięśni)